Drukke tijden

Het was deze week Kerstmis. Maandag en 1ste Kerstdag gewerkt. Gelukkig had ik het meeste eten al in huis en hoefde alleen de "allerlaatste"boodschappen nog maar gedaan te worden.
Wijbe was nog steeds thuis. Het was vrij weekend en vanwege de crematie van Pa was hij er gelukkig nog steeds. Op het werk was er Turks gekookt door een collega. Allemaal erg smakelijk.
Het was ook drukker dan normaal op die dag maar dat komt nog steeds door Andy Warhol.
Was ook vrij maar donderdag kon ik alweer naar het werk omdat er iemand ziek was. Niet erg.

Vrijdag even bij een oude vriendin langs gegaan en vervolgens naar Alkmaar waar mijn neef Gerrit met zijn vrouw Mary en mijn Oom Dick waren. Ze hadden de verhuisdoos bij de notaris opgehaald waar de overgebleven spullen van mijn Oom Piet en Tante Jo inzaten. Van hen hebben we het erfenisje gekregen. Er waren nogal wat foto's en omdat we geen idee hadden hoe en waar ze hadden geleefd (we wisten alleen dat het in Denia in Spanje was) was het wel leuk om te zien en ook hoe ze eruit zagen. Er is bijna 50 jaar geen contact geweest.

Gisteren moest ik ook weer werken en toen heb ik ook eindelijk een reservering kunnen maken voor Le Cellier. Een goed restaurant in Epcot van Disney in het Canada Paviljoen. Elke keer als ik belde kreeg ik ze niet aan de lijn dus ik ben blij met dit suc6je.

Vandaag een word bestand gemaakt met de route erin en nog wat priceline geprobeerd maar dat is niet gelukt. Volgende keer beter.

Morgen weer werken en dan zit dit jaar er weer op. Misschien een beetje cabaret kijken en misschien is Wijbe wel thuis. Ik weet het niet maar ga het lekker afwachten.

Heb zin in 2008 maar vind het jammer dat de Andy Warhol tentoonstelling bijna is afgelopen. Het is heerlijk om het zo druk te hebben.

Veel gebeurd

Zo, dat waren roerige tijden. Ik zal trachten bij het begin te beginnen. Enkele weken geleden via www.priceline.com weer een een hotel geprobeerd te krijgen in de richting van Sanibel. Voor $ 80.00 "gescoord". Niet echt goekoop maar het is in Bonita Springs een Holiday Inn en we gaan het wel zien.
Inmiddels is ook het geld van de erfenis binnen. Na alle apparaten breuken een welkome donatie.

Op maandag 17 december ging ik naar de Kwik-fit voor 2 nieuwe voorbandjes(die ik dus niet nodig blijk te hebben) toen mijn telefoon ging. Na wat verwarring(ik had niet door dat het mijn telefoontje was en toen ik eindelijk terug belde kon ik niet verstaan wie me had gebeld) bleek dat het mijn vader's verzorgingshuis was. Ze waren naar zijn kamer gegaan en hadden hem daar op de grond aangetroffen. De dokter moest er nog bij komen maar volgens de verzorgster was hij al overleden. Ik ben direkt mijn zus en broer gaan bellen en ik ben naar het verzorgingshuis toe gegaan. Het is niet ver bij ons huis vandaan en Jeffrey zou ook komen. In het huis werd ik even apart in een kamertje gezet want ze moesten Pa nog van de grond halen. Uiteindelijk ben ik naar binnen gegaan en heb afscheid van hem genomen. Hij zag er niet best uit. Jeff heeft ook nog afscheid genomen en ter plaatste besloot ik dat het voor Marianne (mijn zus) niet verstandig zou zijn hem ook nog te zien. Marianne en John(de man van mijn zus) kwamen naar ons huis en toen zijn we de crematie gaan regelen. Wijbe was onderweg naar Parijs en omdat hij toch verder (nog) niets kon doen heeft hij zijn rit afgemaakt.
Omdat het erg druk was bij PC(het uitvaartcentrum) zijn Mar en ik naar hen toegereden en hebben daar alles in orde gemaakt. Dinsdag hebben we met zijn drietjes de spullen van Pa opgeruimd(het kamertje moet tenslotte leeg) en via de huishoudelijke dienst zou er iemand langs komen om de meubels weg te halen.

Donderdagochtend vroeg was de crematie. Er lag veel rijp en sneeuw en het geheel zag er sprookjesachtig uit. Westgaarde is altijd erg druk maar we kregen alle tijd. Er waren niet veel mensen. De zussen van Pa zijn beide niet gekomen. De een is slecht ter been en van de ander weten we helemaal niets.
Zo is deze familie. Allemaal los zand. Het is niet anders en ik heb er geen problemen mee.
Jeff moest na de crematie direkt naar school want hij kreeg geen vrijstelling(doodgaan is niet echt belangrijk denk ik dan) en heeft voor het project en het vak een voldoende gehaald. Chapeau voor hem.

Donderdagavond was het kerstdiner van het Stedelijk en we zijn met zijn tweetjes gegaan. Iedereen was erg lief en het was gezellig. Lekker eten - alleen door allerlei problemen erg laat- en heerlijke toetjes.

Vrijdag even een half dagje gewerkt en de zinnen verzet. Nu moeten we de nalatenschap doen. Er is niet veel en als de belasting is gedaan is het eigenlijk al klaar.

Een vreemd hoofdstuk van mijn leven afgesloten. Het is bijna kerstmis en het leven gaat door.