Zo, dat waren roerige tijden. Ik zal trachten bij het begin te beginnen. Enkele weken geleden via www.priceline.com weer een een hotel geprobeerd te krijgen in de richting van Sanibel. Voor $ 80.00 "gescoord". Niet echt goekoop maar het is in Bonita Springs een Holiday Inn en we gaan het wel zien.
Inmiddels is ook het geld van de erfenis binnen. Na alle apparaten breuken een welkome donatie.
Op maandag 17 december ging ik naar de Kwik-fit voor 2 nieuwe voorbandjes(die ik dus niet nodig blijk te hebben) toen mijn telefoon ging. Na wat verwarring(ik had niet door dat het mijn telefoontje was en toen ik eindelijk terug belde kon ik niet verstaan wie me had gebeld) bleek dat het mijn vader's verzorgingshuis was. Ze waren naar zijn kamer gegaan en hadden hem daar op de grond aangetroffen. De dokter moest er nog bij komen maar volgens de verzorgster was hij al overleden. Ik ben direkt mijn zus en broer gaan bellen en ik ben naar het verzorgingshuis toe gegaan. Het is niet ver bij ons huis vandaan en Jeffrey zou ook komen. In het huis werd ik even apart in een kamertje gezet want ze moesten Pa nog van de grond halen. Uiteindelijk ben ik naar binnen gegaan en heb afscheid van hem genomen. Hij zag er niet best uit. Jeff heeft ook nog afscheid genomen en ter plaatste besloot ik dat het voor Marianne (mijn zus) niet verstandig zou zijn hem ook nog te zien. Marianne en John(de man van mijn zus) kwamen naar ons huis en toen zijn we de crematie gaan regelen. Wijbe was onderweg naar Parijs en omdat hij toch verder (nog) niets kon doen heeft hij zijn rit afgemaakt.
Omdat het erg druk was bij PC(het uitvaartcentrum) zijn Mar en ik naar hen toegereden en hebben daar alles in orde gemaakt. Dinsdag hebben we met zijn drietjes de spullen van Pa opgeruimd(het kamertje moet tenslotte leeg) en via de huishoudelijke dienst zou er iemand langs komen om de meubels weg te halen.
Donderdagochtend vroeg was de crematie. Er lag veel rijp en sneeuw en het geheel zag er sprookjesachtig uit. Westgaarde is altijd erg druk maar we kregen alle tijd. Er waren niet veel mensen. De zussen van Pa zijn beide niet gekomen. De een is slecht ter been en van de ander weten we helemaal niets.
Zo is deze familie. Allemaal los zand. Het is niet anders en ik heb er geen problemen mee.
Jeff moest na de crematie direkt naar school want hij kreeg geen vrijstelling(doodgaan is niet echt belangrijk denk ik dan) en heeft voor het project en het vak een voldoende gehaald. Chapeau voor hem.
Donderdagavond was het kerstdiner van het Stedelijk en we zijn met zijn tweetjes gegaan. Iedereen was erg lief en het was gezellig. Lekker eten - alleen door allerlei problemen erg laat- en heerlijke toetjes.
Vrijdag even een half dagje gewerkt en de zinnen verzet. Nu moeten we de nalatenschap doen. Er is niet veel en als de belasting is gedaan is het eigenlijk al klaar.
Een vreemd hoofdstuk van mijn leven afgesloten. Het is bijna kerstmis en het leven gaat door.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten